Movie Monday
Voor fans van de bioscoop is dit een goede tijd met twee premières van lang verwachte films: Barbie en Oppenheimer. Deze twee films konden qua onderwerp niet verder van elkaar verwijderd liggen, maar beide zijn geregisseerd door beroemde en gerenommeerde regisseurs, Greta Gerwig en Christopher Nolan. De twee films zijn op dezelfde dag in première gegaan en dus is er een strijd ontstaan. Voor de Stadsreporters ben ik naar beide films geweest om voor eens en altijd de battle van de bioscoop te beslissen: Barbie vs Oppenheimer.
Vibes
De vibes van de twee films konden niet verder uit elkaar liggen. Waar het toneel van Barbie het plastic, roze en glitterige Barbieland is, speelt Oppenheimer zich onder andere af tijdens de Tweede Wereldoorlog en is een groot deel van de film zwart wit. Het is dan ook onmogelijk om de twee films met elkaar te vergelijken wat betreft de vibes. Deze klopte namelijk perfect bij elk van de films. Hetzelfde is te zeggen over de kostuums. Oppenheimer heeft prachtige outfits die je helemaal terugnemen naar de jaren 40 van de vorige eeuw. Barbie zit vol met verwijzingen naar de outfits van de wereldberoemde pop en de kitsch spat het scherm af.
Onderwerp
Zonder spoilers te geven: Oppenheimer vertelt het verhaal van J. Robert Oppenheimer, die de vader van de atoombom wordt genoemd. Barbie kijkt naar de impact van de Barbiepop en de rol van gender in onze huidige maatschappij. Waar Barbie een serieus onderwerp verpakt in plastic decor en roze jurkjes, is Oppenheimer tot in de details serieus en allesbehalve plastic aangezien Christopher Nolan geen enkele CGI heeft gebruikt. Beide films weten op een pakkende manier hun boodschap over te brengen. Zowel Barbie als Oppenheimer nemen twee hoofdpersonages die ver weg staan van de meeste mensen, en maken deze herkenbaar. Barbie doet dit met een perfecte vrouw en icoon, Oppenheimer met een historisch figuur waar de meningen over verdeeld zijn. Bij Barbie zat ik met pijn in mijn hart naar de (voor mij) nostalgische wereld te kijken, terwijl ik bij Oppenheimer met mijn hart in mijn keel werd meegezogen in wereldgeschiedenis.
Battle
Wie heeft de battle dan gewonnen?
Eigenlijk doen Barbie en Oppenheimer hetzelfde: ze vertellen een serieus en maatschappelijk relevant verhaal, maar verpakken dit op totaal verschillende manieren. Het is dan ook een beetje appels met peren vergelijken. In onze huidige maatschappij proberen we vaak alles met elkaar te vergelijken, maar in dit geval kunnen twee dingen ook op zichzelf heel erg goed zijn.
In de box office en mijn hart is Barbie de winnaar. Deze film raakte bij mij een gevoelige snaar en ik wist meteen dat ik ‘m nog vaker zou kijken als ik zin heb in een comfort movie. In het kort, ik heb er meer van genoten dan van Oppenheimer. Echter, mijn brein vond Oppenheimer een betere film, alles hieraan schreeuwt talent, hij was enorm indrukwekkend en heeft een flinke impact achtergelaten. Dus ik zou aanraden om zelf naar de bioscoop te gaan en te genieten van twee hele goede, totaal verschillende films.
Vibes
De vibes van de twee films konden niet verder uit elkaar liggen. Waar het toneel van Barbie het plastic, roze en glitterige Barbieland is, speelt Oppenheimer zich onder andere af tijdens de Tweede Wereldoorlog en is een groot deel van de film zwart wit. Het is dan ook onmogelijk om de twee films met elkaar te vergelijken wat betreft de vibes. Deze klopte namelijk perfect bij elk van de films. Hetzelfde is te zeggen over de kostuums. Oppenheimer heeft prachtige outfits die je helemaal terugnemen naar de jaren 40 van de vorige eeuw. Barbie zit vol met verwijzingen naar de outfits van de wereldberoemde pop en de kitsch spat het scherm af.
Onderwerp
Zonder spoilers te geven: Oppenheimer vertelt het verhaal van J. Robert Oppenheimer, die de vader van de atoombom wordt genoemd. Barbie kijkt naar de impact van de Barbiepop en de rol van gender in onze huidige maatschappij. Waar Barbie een serieus onderwerp verpakt in plastic decor en roze jurkjes, is Oppenheimer tot in de details serieus en allesbehalve plastic aangezien Christopher Nolan geen enkele CGI heeft gebruikt. Beide films weten op een pakkende manier hun boodschap over te brengen. Zowel Barbie als Oppenheimer nemen twee hoofdpersonages die ver weg staan van de meeste mensen, en maken deze herkenbaar. Barbie doet dit met een perfecte vrouw en icoon, Oppenheimer met een historisch figuur waar de meningen over verdeeld zijn. Bij Barbie zat ik met pijn in mijn hart naar de (voor mij) nostalgische wereld te kijken, terwijl ik bij Oppenheimer met mijn hart in mijn keel werd meegezogen in wereldgeschiedenis.
Battle
Wie heeft de battle dan gewonnen?
Eigenlijk doen Barbie en Oppenheimer hetzelfde: ze vertellen een serieus en maatschappelijk relevant verhaal, maar verpakken dit op totaal verschillende manieren. Het is dan ook een beetje appels met peren vergelijken. In onze huidige maatschappij proberen we vaak alles met elkaar te vergelijken, maar in dit geval kunnen twee dingen ook op zichzelf heel erg goed zijn.
In de box office en mijn hart is Barbie de winnaar. Deze film raakte bij mij een gevoelige snaar en ik wist meteen dat ik ‘m nog vaker zou kijken als ik zin heb in een comfort movie. In het kort, ik heb er meer van genoten dan van Oppenheimer. Echter, mijn brein vond Oppenheimer een betere film, alles hieraan schreeuwt talent, hij was enorm indrukwekkend en heeft een flinke impact achtergelaten. Dus ik zou aanraden om zelf naar de bioscoop te gaan en te genieten van twee hele goede, totaal verschillende films.
